Konwencjonalnym znacznikiem hiperinflacji jest 50% miesięcznie, który został po raz pierwszy zaproponowany w 1956 roku przez Phillipa Cagana, profesora ekonomii na Uniwersytecie Columbia. Poniżej przedstawiamy trzy inne historyczne przypadki hiperinflacji.
- Hiperinflacja jest skrajna lub nadmierna, gdy wzrost cen jest gwałtowny i wymyka się spod kontroli.
- Większość banków centralnych (takich jak Rezerwa Federalna Stanów Zjednoczonych) stawia sobie za cel osiągnięcie rocznej stopy inflacji w kraju na poziomie około 2% do 3%.
- W okresach hiperinflacji, kraj doświadcza inflacji na poziomie 50% lub wyższym miesięcznie.
- Wenezuela, Węgry, Zimbabwe i Jugosławia doświadczyły okresów hiperinflacji.
Węgry: od sierpnia 1945 r. do lipca 1946 r.
- Najwyższa miesięczna stopa inflacji: 4.19 x 1016%
- Równoważna dzienna stopa inflacji: 207%
- Czas potrzebny do podwojenia cen: 15 godzin
- Waluta: Pengő
O ile hiperinflację uważa się powszechnie za wynik nieudolności rządu i nieodpowiedzialności fiskalnej, o tyle hiperinflacja powojennych Węgier została najwyraźniej opracowana przez polityków rządowych jako sposób na postawienie na nogi rozdartej wojną gospodarki. Rząd wykorzystał inflację jako podatek, aby pomóc w pokryciu deficytu dochodów potrzebnych na powojenne wypłaty odszkodowań i płatności za towary dla okupującej armii radzieckiej. Inflacja służyła również pobudzeniu zagregowanego popytu w celu przywrócenia zdolności produkcyjnych.
Zimbabwe: od marca 2007 r. do połowy listopada 2008 r.
- Najwyższa miesięczna stopa inflacji: 7.96 x 1010%
- Równoważna dzienna stopa inflacji: 98%
- Czas potrzebny do podwojenia cen: 24,7 godziny
- Waluta: Dolar
Jugosławia: od kwietnia 1992 r. do stycznia 1994 r.
- Najwyższa miesięczna stopa inflacji: 313,000,000%
- Równoważna dzienna stopa inflacji: 64,6%
- Czas potrzebny do podwojenia cen: 1,41 dnia
- Waluta: Dinar
Wniosek
Podczas gdy hiperinflacja ma poważne konsekwencje, nie tylko dla stabilności gospodarki danego kraju, ale także jego rządu i większego społeczeństwa obywatelskiego, często jest ona symptomem kryzysów, które już istnieją. Sytuacja ta pozwala spojrzeć na prawdziwą naturę pieniądza. Pieniądz nie jest tylko przedmiotem ekonomicznym używanym jako środek wymiany, magazyn wartości i jednostka rozliczeniowa, ale jest znacznie bardziej symboliczny w stosunku do podstawowych realiów społecznych. Jego stabilność i wartość zależą od stabilności instytucji społecznych i politycznych danego kraju.
Hiperinflacja: Czy to możliwe, że jesteśmy już blisko?
Siła polityczna Chin rośnie dzięki rynkom
Tydzień 08 - Przegląd podstaw i rynków