Kiedy mówisz blockchain, na myśl przychodzą Ci zapewne kryptowaluty. Ale czy wiesz, że istnieją różne rodzaje blockchainów? Zasadniczo istnieją trzy rodzaje blockchainów: publiczny, prywatny i oparty na zezwoleniu lub konsorcjum blockchain. Jakie są między nimi różnice? Przyjrzyjmy się temu.

Publiczny blockchain

Większość współczesnych blockchainów jest publiczna. Oznacza to, że każdy może się do nich podłączyć, a wszyscy uczestnicy sieci mają wgląd we wspólną księgę rozproszoną i mogą brać udział w weryfikacji transakcji. Ten rodzaj blockchaina jest zwykle zbudowany w oparciu o mechanizm konsensusu proof-of-work (PoW), dlatego uczestników sieci można nazwać górnikami. Przez publiczny blockchain rozumiemy na przykład Bitcoina lub Ethereum.

Jak wszystko, także blockchain ma wady i zalety. W przypadku blockchaina publicznego zaletami są: decentralizacja, czyli nikt go nie kontroluje; przejrzystość - wszystkie transakcje są widoczne; jest bardzo odporny na cenzurę i dostępny - każdy może się do niego podłączyć. Wady obejmują nieefektywność energetyczną ze względu na PoW oraz możliwość śledzenia transakcji - nawet jeśli uczestnicy są anonimowi, transakcje są identyfikowalne.

Prywatny blockchain

Ten typ sieci jest dostępny tylko na zaproszenie. W związku z tym istnieje centralny podmiot, który kontroluje, kto może dołączyć do sieci. Jednocześnie uczestnikom można przypisywać role, a podmiot kontrolujący może edytować, usuwać lub anulować transakcje. Niektóre z najbardziej znanych sieci to Morpheus (blockchain dla logistyki i łańcuchów dostaw) lub Patientory (aplikacja do obsługi łańcucha dostaw medycznych na Ethereum).

Korzyści obejmują oczywiście większe bezpieczeństwo, ponieważ dzięki kontroli jest mniej uczestników o niecnych zamiarach. Ponadto większa skalowalność - zmiany są łatwiejsze do wprowadzenia; większa przepustowość - transakcje przebiegają szybciej; oraz większa wiarygodność - dzięki ograniczonemu dostępowi i lepszej identyfikacji. Z drugiej strony, takie blockchainy nie są wystarczająco scentralizowane, a ich wadą jest to, że operator może modyfikować transakcje.

Wskazówka: Ten artykuł również może być dla Ciebie interesujący: Nazwy słynnych kryptowalut

Blockchain z uprawnieniami

Albo też blockchain konsorcjalny. Ten rodzaj sieci wymaga zezwolenia od operatora na podłączenie i wykonywanie różnych funkcji. Nie jest to prywatny blockchain, ale dodatkowa warstwa kontroli dostępu. Służy to jako środek bezpieczeństwa, w którym tylko zidentyfikowani uczestnicy mogą wykonywać działania. W takim blockchainie może więc pracować każdy, kto ma pozwolenie. Do tego typu należy na przykład Ripple, globalna platforma płatnicza.

Do zalet należy zaliczyć lepszą wydajność, ponieważ takie blockchainy są znacznie lżejsze od publicznych, różne poziomy decentralizacji, duże możliwości dostosowania do potrzeb użytkownika oraz zarządzanie. Wady obejmują natomiast zewnętrzne przechowywanie danych i niespójne poziomy bezpieczeństwa, gdzie bezpieczeństwo zależy wyłącznie od wybranego algorytmu konsensusu.

Źródło: forkast.news