System monetarny, w którym żyjemy, może wydawać się bardzo skomplikowany. Jest to zrozumiałe, ponieważ ewoluował on przez wiele lat i jest wiele rzeczy, które mogą wprowadzać ludzi w błąd. Przyjrzyjmy się zatem temu, co należy wiedzieć o systemie monetarnym.
Standard złota
Standard złota był sposobem wyrażania wartości waluty w systemie monetarnym. Standardową miarą ekonomiczną było więc złoto. Wartość waluty, używanej jako jednostka rozliczeniowa, była pochodną określonej ilości złota. W USA standard złota został przyjęty w 1834 r., a jego cena wynosiła 20,67 USD za uncję. Jednak Stany Zjednoczone produkowały coraz więcej pieniądza papierowego i w 1971 r. prezydent Nixon podjął decyzję o rezygnacji ze standardu złota. Obecnie żadna waluta światowa nie jest oparta na złocie. Nie był to jednak pierwszy przypadek zniesienia standardu złota.
W 1913 r. utworzono Fed (Rezerwę Federalną) w wyniku sytuacji, w której banki w USA wyemitowały więcej pieniędzy, niż w rzeczywistości miało oparcie w złocie. Nastąpiła reakcja łańcuchowa, nastąpił krach, a ludzie stracili swoje pieniądze. Następnie JPMorgan bardzo tanio wykupił dużą część sektora finansowego. Dwadzieścia lat po wprowadzeniu Fedu (dokładnie 5 sierpnia 1933 r.) standard złota został zniesiony przez Franklina D. Roosevelta. Był to szczyt kryzysu. Bezrobocie wynosiło ponad 28%. Wydano więc rozporządzenie wykonawcze nr 6102, na mocy którego każdy obywatel musiał oddać całe swoje złoto, pod groźbą kary grzywny do $10 000, 10 lat więzienia lub obu tych kar. Po wojnie, w 1944 roku, zwycięskie mocarstwa ustanowiły system monetarny Bretton Woods, aby powiązać dolara amerykańskiego ze złotem, a inne waluty z dolarem amerykańskim.
Wskazówka: Najgorsze przypadki hiperinflacji w historii
System monetarny z Bretton Woods
Ten system walutowy funkcjonował w latach 1944-1971. Jest to system regulujący międzynarodowe stosunki walutowe, oparty na systemie stałych kursów walutowych. Każdy kraj członkowski musiał utrzymywać wahania kursu walutowego o jeden procent w stosunku do wartości parytetowej wyrażonej w dolarach amerykańskich. Porozumienie to było zatem pierwszą światową konstytucją monetarną. W tym samym czasie dolar amerykański zyskał status światowej waluty rezerwowej. Sam dolar został ustalony na 1/35 uncji złota. Dolary mogły być jednak wymieniane na złoto przez banki, ale nie przez osoby prywatne.
Rząd Stanów Zjednoczonych produkował jednak więcej pieniądza papierowego, niż odpowiadało to kursowi wymiany. Inne kraje zareagowały więc na ten fakt, chcąc wymienić dolary na złoto, przez co Stany Zjednoczone straciły swoje złoto monetarne. System ten działał jeszcze przez bardzo długi czas, ale potem zaczął się psuć, a w 1971 roku na dobre zrezygnowano ze złota.
Wniosek
Oczywiście, jest jeszcze wiele do odkrycia w historii współczesnych systemów monetarnych. Trzeba poznać pełne początki, kiedy waluta była oparta na złocie i co było powodem zniesienia standardu złota.
Źródła: Wikipedia.org, Wikipedia.org